Bijeenkomst VERON afd West-Friesland op 17 april 2018
Op deze bijeenkomst waren er twee agenda punten, t.w.: het bespreken van voorstellen voor de VR en een lezing met demonstratie over antenne’s en voedingslijnen van PA0QRB.
De aanwezigen (weer volle tafels) hoopten dat de behandeling van de voorstellen van de VR snel ging maar het kostte toch nog wat tijd. Grootste dilemma was dat er voorstellen bijzaten die al reeds uitgevoerd werden. Ben je dan voor – want het beleid is goed, of ben je dan tegen – want het voorstel is overbodig?
Daarna volgde de lezing van Harold, PA0QRB. Hij behandelde allerlei antennezaken waar met interesse naar werd geluisterd.
Een aantal zaken lichten we hier uit.
– Een horizontale dipool vlak boven aarde, (= een gedeelte van halve golf zoals dat bij HF vaak voor komt) straalt niet alleen een horizontaal gepolariseerd veld uit haaks op het midden, maar heeft ook een verticaal veld in de lengte van de dipool. Zo kun je een verbinding vanuit hier naar zuid Frankrijk maken terwijl de antenne’s laag boven de grond hangen en in elkaars verlengde. Dat fenomeen wordt minder hoe hoger de antenne hangt (gerekend in golven).
– een Smith Chart is heel handig als je impedanties, inductieve en capacitieve eigenschappen van een antenne wil zien en interpreteren. Je kunt er bijvoorbeeld ook de nodige inductie en capaciteit van een tuner mee nagaan en de lengte van een voedingslijn en zijn invloed op de antenne er mee evalueren. Harold geeft er ook cursus in. Een korte workshop van 1x is mogelijk. Doorgaans heeft hij er 5 bijeenkomsten voor nodig.
– De Wireman voedingslijn (zo’n uit de kluiten gewassen tv lintlijn met rechthoekige gaten) heeft weinig verliezen en werkt goed als hij droog is. Dat veranderd bij nat weer omdat het diëlectricum en dus de werking dan wordt beïnvloed door het water/ijslaagje er op/tussen.
– tenslotte de demonstratie waarin Harold een soort wonderbaarlijke vermenigvuldiging van vermogen liet zien waarvan je zoal snapt dat er iets loos is, maar hoe zit het dan?
Harold had een zender met transistor eindtrap via twee ATUś gekoppeld aan een dummyload met powermeter via een directieve powermeter van Eddy Cretier. Hij stelde de ATU voor de powermeters in op 1:9 (ongeveer 2/3 vermogen retour), stelde de tuner na de set in op 1:1SGV.
Bij 42 watt output kwam er 32 Watt in de dummyload aan. De directieve powermeter gaf aan dat er 107 Watt heen ging en 75 Watt terug.
Zijn uitleg: natuurlijk wordt er geen vermogen bijgemaakt maar het heengaande en teruggaande vermogen wordt meerdere keren gereflecteerd en telkens opgeteld bij de volgende golven en hun reflecties.
Dat er toch veel meer dan 42 * 1/3 (zeg 14 Watt) aankomt bij de load wordt veroorzaakt doordat de energie die terugkomt van de load weer teruggekaatst wordt bij de ATU achter de set en opgeteld wordt bij de volgende golf etc etc. Dit betekent dat er met een beroerde SGV toch nog verrassend veel vermogen aankomt in de antenne (zij het afkomstig van meerdere opeenvolgende golven).
42 Watt 66% retour 107/75W 32W
