Afdelingsbijeenkomst van 18 oktober.
Op 18 oktober hadden wij weer onze gebruikelijke afdelingsbijeenkomst. De avond werd door 34 personen bezocht. Een mooie opkomst, natuurlijk ook voor Hans Walrecht die de lezing “Stille oorlogvoering in WWII” op deze avond voor zijn rekening nam.
Opnieuw was er een nieuw afdeling lid te verwelkomen en wel OM Bendrot PE4BEN uit Abbekerk. Hij werd tijdens de bijeenkomst van harte welkom geheten. Hiermee is het ledenaantal van A45 op 78 gekomen. Het is fijn dat er een gestadige groei in het aantal leden is. Er is kennelijk toch wel belangstelling voor onze mooie hobby.
Voorts werd er aandacht besteed aan DARES (Dutch Amateur Radio Emergency Service). Men zoekt vrijwilligers onder de gelicenceerde zendamateurs voor deze dienst.
De jaarvergadering is natuurlijk pas in februari 2017 maar toch wijst het afdelingsbestuur er nu al op dat drie van de vier bestuursleden aftredend zijn en dat het geen uitgemaakte zaak is dat zij zich opnieuw verkiesbaar zullen stellen. Tijdens de bijeenkomst werd er daarom aan de leden gevraagd of er mogelijk personen zijn die er over na willen denken zich kandidaat te stellen.
De afdelingswebsite heeft sinds enkele dagen ook een pagina waar diverse nieuwsbrieven van zusterafdelingen te vinden zijn.
Op 7 november wordt in Den Helder de jaarlijkse Veron Regiobijeenkomst gehouden. De doelstelling van deze bijeenkomst werd kort besproken en de aanwezigen werd gevraagd punten die zij behandelt willen zien bij de secretaris kenbaar te maken.
De presentatie, “Stille oorlogvoering in WWII”, werd verzorgd door Hans Walrecht.
In een kort epistel schrijft Hans over zijn presentatie het volgende:
De presentatie heeft alles te maken met bommenwerpers en jachtvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog, maar uiteraard ook met radio en antennes.
De presentatie begint met de radiobundels die de Duitse bommenwerpers geleidden naar de Britse doelen, zoals Knickebein, X- en Y Gerät en wat de Britten er tegenin konden brengen. In de luchtslag om Engeland moeten de Britten met de weinige jagers die ze bezitten de Duitse overmacht het hoofd bieden. De Britse Chain Home radar is daarbij heel belangrijk.
Er wordt ook getoond hoe de Chain Home zenders en ontvangers werkten en de manier waarop hoogte, richting en afstand van de vijandelijke vliegtuigen werden berekend.
Niet veel later beginnen de Britten met het bombarderen van Duitsland. De Britse bommenwerpers lijden veel verliezen door de Duitse Kammhuberlinie (of “Himmelbett”) met de Duitse radarsystemen Freya, Würzburg en de Duitse nachtjagers, die met Lichtenstein radar waren uitgerust.
De Britse piloten moesten hun doelen zien te vinden in het pikkedonker en bij bewolking. Er komen drie oplossingen: “Gee”, “Oboe” en de H2S radar. Deze laatste radar werkte met een magnetron, waarvan de werking ook de revue passeert.
De Britten wilden meer weten over de Duitse systemen en voerden de spectaculaire “Raid on Bruneval” uit.
Reacties op elkaars ontwikkelingen leiden tot de eerste elektronische oorlogsvoering in de geschiedenis. Er is een belangrijke link tussen de Philipsfabrieken en de Britse radar. Op zichzelf al een spannend stukje geschiedenis. (einde citaat)
Met deze presentatie nam Hans zijn gehoor op een boeiende wijze mee door de geschiedenis van de ontwikkeling van de radiotechniek en de toepassing daarvan door de strijdende partijen.